Ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Προδρόμου, ασχολείται πρώτη φορά με την τοπική αυτοδιοίκηση – μετά από 20 χρόνια ενασχόλησης με τον Αθλητικό Όμιλο Προδρόμου – γιατί όπως δήλωσε πιστεύει ότι το καλό του κάθε χωριού, είναι προσωπική υπόθεση του κάθε πολίτη.
ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ (700 μόνιμοι κάτοικοι, 300 μέτρα υψόμετρο, αγροτοκτηνοτροφική περιοχή με πολλά πλατάνια,, 25 χιλιόμετρα από τα Τρίκαλα)
«Η Δημοτική αρχή εδώ κάτω στα Τρίκαλα, νομίζει ότι εμείς δεν είμαστε πρόεδροι τοπικών κοινοτήτων, αλλά «επενδυτές» στα χωριά.
Αυτή την στιγμή, έχουμε τέσσερις παροχές νερού σπασμένες στο χωριό και η μια είναι μέσα σε βόθρο. Το νερό που περνάει από εκεί, φτάνει βρώμικο και μολυσμένο στο σπίτι που καταλήγει η παροχή. Ο κόσμος πίνει εμφυαλωμένο νερό. Φωνάζουμε 20 μέρες. Παίρνουμε τηλέφωνο και ξαναπαίρνουμε την ΔΕΥΑΤ. Ήρθαν, κοίταξαν και μας είπαν ότι θα το φτιάξουν. Καμία λύση δεν έχουμε ως τώρα.
Τα κανάλια θέλουν καθάρισμα. Μας είπε ο κ. Κολότσιος ότι θα στείλει την τσάπα να τα καθαρίσει.
Οι αγροτικοί δρόμοι χρειάζονται φτιάξιμο γιατί είναι οι περισσότεροι κατεστραμμένοι. Με την δασοπυρόσβεση υπάρχει επίσης ένα θέμα, τόσο στο αλσύλλιο που υπάρχει μέσα στο χωριό, όσο και με τον δρόμο που οδηγεί στο βουνό πάνω από το χωριό. Αν πιάσει καμιά πυρκαγιά, αφενός το αλσύλλιο κινδυνεύει λόγω των άκοπων χορταριών, αφετέρου ο δρόμος που οδηγεί προς το βουνό είναι κατεστραμμένος από τον χειμώνα και η πρόσβαση πυροσβεστικού οχήματος είναι σχεδόν αδύνατη.
Μας υποσχέθηκαν ότι θα στείλουν γκρέιντερ. Ελπίζουμε να μην μείνουμε με τις υποσχέσεις.
Θέλουμε οπωσδήποτε μηχανήματα για να καθαρίσουμε το χωριό, εν όψει και του πανηγυριού στις 29 Αυγούστου. Τα τζισιμπί, τα φορτηγά, τα γκρέιντερ είναι αραγμένα. Δεν υπάρχει προσωπικό λένε. Σε άλλα μηχανήματα έχει καεί η φλάτζα και κάνουν ένα μήνα να την φτιάξουν. Ένα μήνα για μια φλάτζα; Άλλα πάλι μηχανήματα δεν έχουν πληρωμένη την ασφάλειά τους και δεν μπορούν να μετακινηθούν… αλλιώς θα τα παίρναμε εμείς και θα τα δουλεύαμε για να κάνουμε τις δουλειές στα χωριά, εθελοντικά όπως λένε.
Πολλά προβλήματα έχουμε και με την καθαριότητα και τα χορτάρια στις πλατείες και τους δημόσιους χώρους. Τα χορτάρια είναι ενάμιση-δυο μέτρα. Θα μας φάνε τα φίδια. Μια αρκούδα φέρνει γύρω στο χωριό και ο κόσμος φοβάται μήπως κρυφτεί μέσα στα χορτάρια.
Οι παιδικές χαρές και αυτές μέσα στα χορτάρια και τα σκουπίδια είναι. Υπάρχουν τέσσερα παιδάκια στο χωριό, 10-12 ετών πραγματικοί εθελοντές! Καθαρίζουμε μαζί τις πλατείες και τις παιδικές χαρές από τα σκουπίδια. Τι να κάνω; Τους δίνω από ένα παγωτό και τα κερνάω στο καφενείο καμιά μπριζόλα! Εκεί έχουμε φτάσει!
Αυτή την στιγμή, στο νεκροταφείο, τα χορτάρια είναι ένα μέτρο. Το λέμε, το ξαναλέμε και τίποτα δεν γίνεται. Το ίδιο και στις πλατείες. Σε τέσσερις μήνες, είδαμε έναν εργάτη, μόνο για μια μέρα. Ήρθε προχθές, έκοψε μια μέρα – τι να πρωτοκόψει σε μια μέρα; – χάλασε η μισινέζα, την φτιάξαμε και την άλλη μέρα ήρθε και την πήρε φτιαγμένη από μας και έφυγε. Είπε: «Η διαταγή είναι να φύγω, να πάω σε άλλο χωριό».
Πάω στον κ. Σπανό, του το λέω και μου απαντά να πάω να βρω τον εργάτη να κανονίσω μαζί του, εκείνος λέει κάνει κουμάντο. Ο εργάτης κάνει κουμάντο που θα πάει για δουλειά; Μας κοροϊδεύουν; Από Τρίκαλα δεν βλέπουμε καμιά ανταπόκριση στα προβλήματα του χωριού».
Λέλα Κατεχάκη
Δημοσίευσέ το στο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου