Διαδικτυακή κίνηση συμπαράστασης από Γάλλους που ζητούν να αποκτήσουν την ελληνική υπηκοότητα ως απάντηση στην οικονομική κρίση
Οι τηλεφωνικές συζητήσεις με τους έλληνες φίλους της τον τελευταίο καιρό ακούγονται μονότονα ίδιες. Ενας μετρά τρεις μήνες απλήρωτος. Αλλος διαμαρτύρεται για τις περικοπές στη σύνταξή του. Τις κουβέντες τους πλέον μονοπωλούν οι συνέπειες της κρίσης, αντί τα σχέδια για το επόμενο καλοκαιρινό αντάμωμα. Μετά τη μυθολογία, τον Παρθενώνα και τις θάλασσες της Κρήτης, η Γαλλίδα Κατρίν Ντεμπούσν γνωρίζει και την Ελλάδα της λιτότητας. Γι' αυτό ζητά να γίνει Ελληνίδα.
Η 57χρονη συνταξιούχος καθηγήτρια Κλασικής Τέχνης ζητά να αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα με επιστολή της στην ελληνική πρεσβεία στο Παρίσι. Δεν είναι η μόνη. Τους τελευταίους τρεις μήνες δεκάδες φιλέλληνες έχουν υπογράψει παρόμοιες αιτήσεις, σε μια κίνηση συμπαράστασης που ξεκίνησε τον περασμένο Νοέμβριο στη Νάντη.
«Ηταν κάτι αυθόρμητο. Δεν μας καθοδηγεί κάποιο κόμμα, αλλά η αδικία που βιώνουν οι Ελληνες. Είναι απαράδεκτο να κατηγορείται ένας λαός για τις αδυναμίες της ευρωζώνης.
Εμείς απλώς συμπάσχουμε», λέει σε τηλεφωνική μας επικοινωνία ο Λουκ Ντουιγιάρ, καθηγητής Ιστορίας και Γεωγραφίας στη Νάντη και εμπνευστής της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης προς την Ελλάδα. Επέλεξε την 24η Νοεμβρίου, ημέρα επετείου της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοπόταμου, για να δημιουργήσει ένα μπλογκ με τον τίτλο
Για Αλληλεγγύη, είμαι και εγώ Ελληνας (http://jesuisgrec.blogspot.com).
«Ζητούμε τη διπλή υπηκοότητα γιατί ο ελληνικός λαός ταπεινώνεται. Ας είμαστε αλληλέγγυοι ενάντια στους πλούσιους όλου του κόσμου. Ας ζητήσουμε όλοι συμβολικά την ελληνική υπηκοότητα», γράφει στο κείμενο που ανάρτησε και μετέφρασε σε διάφορες γλώσσες. Μέχρι στιγμής, περισσότερα από 100 άνθρωποι έχουν ανταποκριθεί στο κάλεσμά του.
Ο Ευθύμιος Αραβαντινός, εκπρόσωπος Τύπου της ελληνικής πρεσβείας στο Παρίσι, έχει συνομιλήσει με αρκετούς από τους συμμετέχοντες. Κανένας μέχρι τώρα δεν έχει ζητήσει επίσημα να λάβει την υπηκοότητα. Πρόκειται για συμβολική κίνηση, μια προσπάθεια να σταλεί ένα μήνυμα. Αλλωστε, όπως τονίζει και ο Ντουιγιάρ, «θέλουμε να πούμε στους Ελληνες ότι δεν είναι μόνοι. Είμαστε μαζί τους».
Η Κατρίν Ντεμπούσν έμαθε για την αίτηση διπλής υπηκοότητας από κάποιον έλληνα φίλο της. Τα τελευταία δέκα χρόνια περνά τα καλοκαίρια της στην Κρήτη και το 2008 αγόρασε σπίτι κοντά στα Χανιά. Στο μέλλον σκέφτεται να μετακομίσει μόνιμα εκεί, όπως έχουν κάνει αρκετοί συμπατριώτες της. «Ελπίζω αυτή η κίνηση να βρει μεγαλύτερη ανταπόκριση. Σοκάρομαι όταν μαθαίνω τι περνούν οι έλληνες φίλοι μου και εξοργίζομαι όταν μιλούν για σκάνδαλα ή για την Εκκλησία που αρνείται να φορολογηθεί», λέει.
ΜΙΛΑΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ. Εξίσου καλά γνωρίζει την Ελλάδα και ο Ζαν - Λουκ Οζιέ, τελωνειακός και ένας από εκείνους που αιτούνται την ελληνική υπηκοότητα. Ο Οζιέ μιλάει ελληνικά. Από το 1990 μέχρι το 2004 συμμετείχε σε εκπαιδευτικές αποστολές με τις αντίστοιχες ελληνικές Αρχές στον Πειραιά, την Πάτρα και τη Θεσσαλονίκη και έχει συνεργαστεί με έλληνες συναδέλφους του για την αντιμετώπιση του παρεμπορίου.
Είναι μέλος του Ελληνογαλλικού Συλλόγου Ελιά και επισκέφθηκε τελευταία φορά τη χώρα μας το περασμένο καλοκαίρι όταν βρέθηκε στην Ιθάκη. «Είναι γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσεις η διοίκηση ήταν ανεπαρκής. Αλλαζαν οι κυβερνήσεις και έβλεπα ακόμα και στη δουλειά μου να αλλάζουν τα πόστα. Αλλοι να υποβιβάζονται και άλλοι να πριμοδοτούνται», παρατηρεί από το γραφείο του στην Αβινιόν. «Δεν μπορείς όμως να ρίξεις το βάρος στον κάθε πολίτη. Υπήρξε μεγάλη παραπληροφόρηση στο εξωτερικό για τον ελληνικό λαό. Δεν μπορεί να λες ότι μια χώρα τόσο μικρή θέτει εκτός ισορροπίας την Ευρωπαϊκή Ενωση. Με την κίνηση της υπηκοότητας δεν εκφράζουμε μόνο τη συμπαράστασή μας αλλά και τον θυμό μας».
Στην ίδια κίνηση μετέχουν και Γάλλοι χωρίς ισχυρούς δεσμούς με την Ελλάδα. Οπως ο Πασκάλ Ροντ, πρώην μάνατζερ εξαγωγών σε εταιρεία αλιείας και αρχηγός ανθρωπιστικών αποστολών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων στη Βοσνία και το Σαράγεβο. Δεν έχει ταξιδέψει ποτέ στην Ελλάδα.
Ούτε γνωρίζει κάποιον από εδώ. Η χώρα του δεν ανήκει στη ζώνη των ευρωπαϊκών κρατών που πλήττονται άμεσα από την κρίση. Τα ποσοστά ανεργίας στην πατρίδα του ταυτίζονται (βάσει των στοιχείων του περασμένου Οκτωβρίου) με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (9,8%), ενώ στην Ελλάδα είναι διπλάσια (18,3%). «Και όμως ξέρουμε τι δυσκολίες περνούν οι Ελληνες», τονίζει ο Ροντ. «Δεν είμαστε πλούσιοι. Βλέπουμε την Ευρώπη να τρώει τα παιδιά της. Χωρίς σχέδιο, να ταλαιπωρεί λαούς. Στο ντόμινο που θέλουν να φτιάξουν, μπορεί αργότερα να έρθει η σειρά μας. Είστε Ελληνες. Είμαι Γάλλος. Είμαστε όλοι ίδιοι».
Δημοσίευσέ το στο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου