Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Ευτυχώς που υπάρχουν και γίδια που σκέφτονται...!


- Άναψαν οι προβολείς, πλάνταξε ο τράγος απ' το άναμμα, τρεμόπαιξε τα τσίνουρα, πέταξε τα χορτάρι που ώρα τώρα ματσαλούσε
- Ιστορίες απ’ το μαντρί του Μήτρου (20)





         Αρχιμηνιά και αρχιχρονιά

Πρωτοχρονιάτικο γλέντι στο μαντρί


Αφιέρωμα για τους φίλους του βουνού και του κάμπου.

Από το Βάιο Φασούλα


«Αχ Ελλάδα, Ελλαδούλα, τριανταφ’λλιά μ’ και ρούσα,

πέρδικα μ’ θεών μανούλα, σ’ αδειάσανε απ’ ούλα.

Και σ’ αρμέγουνε τα στήθη και σου στύβουν την καρδιά

σε πουλάνε μύθους κι ήθη και σου πνίγουν τη λαλιά.

Τη φωνή σου δεν ακούω, μήτε νιώθω τους παλμούς

κι ούλα τα κουδούνια κρούω, για να διώξω τους εχθρούς»

(τάδε έφη 26-10-2007   (7ο)
            Αν και πέρασαν αρκετές ημέρες από την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, ο απόηχος
καλά κρατεί. Παντού συζητιέται στα βουνά και στους κάμπους πως η κατάσταση αυτή δεν πρόκειται να έχει μεγάλη πορεία. Όλοι μιλούν για την ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης, της τρόικας και του μνημονίου. Ακόμα και στο μαντρί του Μήτρου ο ερχομός του νέου έτους γιορτάστηκε με ιδιαίτερο τρόπο.

Ας δούμε τι είχε συμβεί.  
            Χειμώνας στην Αργιθέα. Η φύση οργιάζει! Χιόνια και αγέρηδες, κρύα και πάγοι. Χνάρια λαγών πάνω στα χιόνια και στριγκλιές φωνές αγριμιών. Κάτασπροι τάπητες, αλλού μαλακοί κι αλλού παγωμένοι έτσι που η γοητεία και η ομορφιά να επικρατεί στα προσκυνημένα από το βάρος των χιονιών δέντρα, στα βουνά, στις πλαγιές και στα φαράγγια και ακόμα κάτω στα πεδινά που σκεπάστηκαν από χιόνι.

            Αν και αρκετό καιρό τώρα η περιοχή είναι αποκλεισμένη από χιόνια, στο μαντρί του Μήτρου όλα βαίνουν καλώς από πλευράς σύγχρονου εξοπλισμού. Θυμίζουμε το διαδίκτυο και όλα τα συναφή, το Ράδιο 2000 και τώρα γίνονται μάχες για την εγκατάσταση ενός πειραματικού τηλεοπτικού σταθμού που, όπως έλεγε ο τράγος, όταν αρπάζεται με το Μήτρο και του δίνει κερατιές, θέλει να έχει και τηλεθεατές.

            Μια λουρίδα φτυαρισμένου δρομάκου οδηγεί στα πέριξ του μαντριού,  στις γύρω πλαγιές και σε όλα τα γειτονικά μαντριά και μια άλλη, σαν φίδι κολοβό, κατηφορίζει προς τα κάτω όπου συνδέεται με δυο καθαρούς από χιόνια δρόμους. Ο ένας πηγαίνει «στ’ γκαρδίτσα» και στο «Μζάκ’» και ο άλλος στα Τρίκαλα. Όλη αυτή η φροντίδα της ανοιχτής επικοινωνίας-επαφής μαντριού και «κάτου» κόσμου, όπως έλεγε ο τράγος, οφείλεται στις κομματικές γνωριμίες του Μήτρου. Οι καβγάδες στο μαντρί δεν λείψανε στιγμή. Μάλιστα τον τελευταίο καιρό με τις άσχημες εξελίξεις επιδεινώθηκαν.

Είχε προηγηθεί μεγάλη φασαρία λίγο πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων επειδή ο τράγος έκανε δοκιμαστική τηλεοπτική εκπομπή και ο Μήτρος δε το επέτρεπε. Πάρα αυτά ο τράγος επωφελήθηκε της απουσίας του Μήτρου και συντόνισε την Ραδιοτηλεοπτική εκπομπή για την Πρωτοχρονιά που θα γίνονταν «ζωντανά» για πρώτη φορά με ακροατήριο. Ψάχνοντας κάπου στο διαδίκτυο ανακάλυψε κάποιες τηλεοπτικές συχνότητες που θα μπορούσαν να δούνε το γλέντι σε όλη την περιοχή των Αγράφων. Είχε στείλει προσκλήσεις στα γύρω μαντριά να κοπιάσουν όλοι για το καλωσόρισμα της νέας χρονιάς και όλοι μαζί να στείλουν ένα τρανταχτό μήνυμα στο Μήτρο και σε κάθε άλλο Μήτρο και όσοι δεν μπορούσαν να παραβρεθούν θα βλέπανε μέσα απ’ το κουτί.

            Όταν λοιπόν ο Μήτρος βρισκότανε στο σπίτι του να γιορτάσει με την οικογένειά του την Πρωτοχρονιά, η στάνη του είχε γεμίσει από καλεσμένα τραγιά, γίδες και πρόβατα. Το εσωτερικό της είχε διαμορφωθεί έτσι που αλλού θα καθότανε τα τραγιά και αλλού τα γίδια και τα πρόβατα. Τα σκυλιά του Μήτρου, το γομάρι και το μουλάρι θα καθόντουσαν στα δεξιά του τράγου και στην αριστερή μεριά μερικά κριάρια με πολύ μεγάλα κέρατα και αχαμνά, τραγιά-αρχηγοί άλλων μαντριών, ως εκπρόσωποι διαφορετικών μαντριών θα εκφωνούσαν από έναν μικρό λόγο. Ο «Σιούτος» είναι αυτός που δεν έχει κέρατα. Ο «Κανούτος» με χρώμα καφετί και μεγάλο κεφάλι.

 Ο «Μπάκος» κοντός και χοντρός. Ο «Κουτσουκέρης» με ένα κέρατο και πολύ επικίνδυνος και δυο κατσίκες, η «Μαρίκα», κάτασπρη, με μεγάλα μαστάρια και γαλακτερή, με μυτερά κέρατα που στον ήλιο γυάλιζαν και πολύ χρησιμοποιημένα και η «Παρδάλω» μεγαλόσωμη και παρδαλή και επίσης γαλακτερή και τα κεχριμπαρένια κέρατά της -και με λύκο τα ’βαζε- αποτελούσαν το οπλοστάσιό της. Ηχεία σε όλες τις γωνιές, κάμποσοι τσοπαναραίοι από τα γύρω χωριά (οι Αλβανοί μετά από μεγάλο καβγά, τον είχαν εγκαταλείψει το Μήτρο) και στο βάθος της στάνης κουβέντιαζαν μεταξύ τους για την αποψινή γιορτή και οργάνωση.

Δημοσίευσέ το στο:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου