Το δεύτερο μνημόνιο είναι πλέον γεγονός. Οι λαϊκές και κοινωνικές κινητοποιήσεις, οι αγώνες στους δρόμους, στις πλατείες, στους χώρους δουλειάς δεν κατάφεραν να ανακόψουν την μνημονιακή θύελλα.
Τα τροϊκανά παπαγαλάκια που τόσο καιρό εκφόβιζαν τον κόσμο είτε από τα ΜΜΕ είτε στους χώρους δουλειάς ότι αν δεν δεχθούμε την έξωθεν βοήθεια θα γίνουμε Βουλγαρία, τώρα που γινόμαστε Βουλγαρία ή ακόμη χειρότερα Λετονία ψελλίζουν ακόμη το φόβητρο της χρεοκοπίας. Της χρεοκοπίας που είναι πλέον αναμφισβήτητο γεγονός.
Τώρα είναι πλέον επιτακτική ανάγκη να εκφραστεί ο λαός. Αυτός ο λαός, ο λοιδορούμενος, ο καταδιωκόμενος, ο εγκλωβισμένος ανάμεσα στον φόβο από τη μια, αλλά και την αναποτελεσματικότητα της αριστεράς από την άλλη. Ο λαός που αφού τον κορόιδεψαν ότι τάχατες οι «άριστοι» της πολιτικής θα έδιναν απαντήσεις στην κρίση, τώρα τον έχουν στο περιθώριο, προσπαθώντας να τον πείσουν ότι οι εκλογές θα είναι καταστροφικές (και άλλο!) για τον τόπο.
Τώρα είναι επιτακτική ανάγκη η αριστερά να θέσει το δίλλημα δημοκρατία ή εκτροπή. Διότι αυτό που βιώνουμε είναι εκτροπή. Εκτροπή της νομιμότητας, αυτής της αστικής νομιμότητας, όπως τουλάχιστον την ξέραμε από την μεταπολίτευση και εντεύθεν. Διότι η αστική και συνταγματική νομιμότητα προέβλεπε πρόνοιες για το δικαίωμα στην εργασία και τώρα υπάρχουν ένα εκατομμύριο άνεργοι, προέβλεπε το δικαίωμα στη στέγαση, και τώρα οι νεοάστεγοι ως νέοι «΄Αθλιοι» του Ουγκώ κατακλύζουν τις γειτονιές, προέβλεπε ιατρική περίθαλψη σε όλους (έστω όπως τη βιώναμε) και τώρα τα κοινωνικά ιατρεία και κοινωνικά φαρμακεία είναι γεγονός.
Τώρα είναι ανάγκη η αριστερά να βάλει όπου χρειάζεται «νερό στο κρασί της» και να δημιουργήσει την μεγάλη αριστερά της κοινωνικής αλληλεγγύης πρώτιστα και της ανατροπής κατόπιν. Αν είναι αληθή τα ποσοστά των γκάλοπ, στα οποία η εκτός ΚΚΕ αριστερά πλησιάζει να είναι πρώτο κόμμα, τότε πρέπει να βρεθούν δίαυλοι επικοινωνίας και κοινής πολιτικής δράσης. Δεν μπορεί δύο κόμματα με κοινή μήτρα να μην μπορούν να βρουν τώρα κοινό πεδίο πολιτικής σύνθεσης.
Τώρα είναι ανάγκη η αριστερά να θέσει επί τάπητος το θέμα της δημοκρατικής νομιμοποίησης των ακολουθούμενων πρακτικών, να θέσει θέμα Δημοκρατίας. Και είναι θέμα δημοκρατίας ο λαός να αποφασίζει για τον εαυτό του.
Είναι θέμα Δημοκρατίας η συντριβή του εκκολαπτόμενου νεοφασισμού, είναι θέμα Δημοκρατίας η επαναφορά στοιχειωδών αστικών κατακτήσεων σε τούτη τη χώρα. (Οι «ορθόδοξοι» κομμουνιστές ας μελετήσουν τη θεωρία των σταδίων πριν κατακεραυνώσουν τους οπορτουνιστές ως δεκανίκι του Μάαστριχ κλπ).
Τώρα εκλογές. Εκλογές με ένα κυρίαρχο Αριστερό Δημοκρατικό Αντιμνημονιακό Μέτωπο που να θέτει ένα και μοναδικό δίλλημα. Δημοκρατία και επαναφορά των δημοκρατικών και κοινωνικών κατακτήσεων του λαού ή ζωή με τριακόσια ευρώ. Τόσο απλά.
Βασίλης Παππάς – ΣΥΝ Τρικάλων
Δημοσίευσέ το στο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου