Ο ε π α ν α π α τ ρ ι ζ ό μ ε ν ο ς (5ον)
Γράφει ο επαναπατριζόμενος Βάιος Φασούλας
Αφιέρωμα στους διπλοπάτριδες μετανάστες και στους φιλέλληνες ανά της γης. Στους επιβήτορες ανθρωποδαμαστές, μεσάζοντες και εμπόρους «πολιτικούς», γδάρτες και πωλητές των αξιών της Χώρας μας και σε κείνους τους βολεμένους «πνευματικούς» των γραμμάτων και των τεχνών που όχι μόνο δεν αντιστέκονται στη διάλυση της Χώρας μας, αλλά συνηγορούν στη συντήρηση της αθλιότητας και της υποταγής.
Εμείς, οι επαναπατριζόμενοι, με το αίμα στις φλέβες του μετανάστη, που μας έλαχε να περιέλθουμε στο «Μεταξύ Σφύρας και Άκμονος»(07.02.1995Β.Φ.), που διωγμένοι από τους «ταγούς» (συνεργάτες των τότε χιτλερικών δυνάμεων) των δεκαετιών του 1950-60-70, βρεθήκαμε ανάμεσα από δυο πατρίδες και επιβιώσαμε. Είμαστε εμείς που δώσαμε συγχωροχάρτι στους ντόπιους και ξένους δολοφόνους της πατρίδας μας που ταξιδεύοντας με σάπια καράβια πετάξαμε στις θάλασσες μίση και πάθη που τόσο η γερμανική κατοχή όσο και ο εμφύλιος μετά μας είχανε βαθιά φυτέψει.
Ήμασταν εμείς που ποικιλοτρόπως χτυπηθήκαμε στα οξειδωμένα αμόνια της ξενιτιάς, όμως χάρη στις έμφυτες αξίες της πατρίδας μας που ζούσαν μέσα μας, αντέξαμε κάθε λογής πίκρες, πόνους, καημούς και ρατσιστικούς στιγματισμούς και μετά την πολυετή Οδύσσειά μας στην ξένη, αποκτήσαμε τον τίτλο του Παγκόσμιου Έλληνα. Είμαστε εμείς που αναδείξαμε στα μήκη και πλάτη του Πλανήτη μας τον Πολιτισμό μας και παντού σε κάθε Χώρα, σε κάθε πόλη και γειτονιά, σε κάθε σχολειό όλων των βαθμίδων αφήσαμε την πολιτιστική μας παρακαταθήκη σε ξένους φ ι λ έ λ λ η ν ε ς!
Ξένοι-φιλέλληνες και Απόδημοι έλληνες ξεσήκωσαν τα σύμπαντα και ένας Παγκόσμιος αχός, μια ιαχή «είμαστε όλοι έλληνες» πλανιέται πάνω από τα κεφάλια των κακούργων. Αυτή η ιαχή που σήμερα κάνει τη γη να τρέμει και να αποκτά διαστάσεις Παγκόσμιας χιονοστιβάδας, σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στον έλληνα μετανάστη. Αυτός μεταλαμπάδευσε την ιστορία του τόπου του εκτός των κομματικοποιημένων τειχών. Αυτός δημιούργησε φίλους όλων των κοινωνικών και εθνικών αποχρώσεων στα σύμπαντα του Πλανήτη και σήμερα αντιστέκονται στις λαίλαπες του καιρού μας. Αυτοί, οι φιλέλληνες, μαζί και όσοι αγαπούν τον τόπο τους, την Ελλάδα φυλούν και διατηρούν τα πολιτιστικά μας αποθέματα που γηγενείς «έλληνες» (γνωστοί ως «πολιτικοί») εξαπατούν και ξεπουλούν με τους πιο ξετσίπωτους τρόπους. Αυτά τα αγαθά και τις αξίες ο σύγχρονος μετανάστης του πρώτου μισού του 2οου αιώνα αγωνίστηκε να τα φυλάξει από τον εφιάλτη του Β` Παγκοσμίου Πολέμου, να τα διασώσει και να τα αναμεταδώσει στα σταυροδρόμια των πέντε Ηπείρων. Κι αυτές οι αξίες σήμερα έχουν περιέλθει σ’ έναν πρωτοφανή και απρόσωπο όλεθρο, πολύ χειρότερο από οποιοδήποτε «θερμό».
Για τους επαναπατριζόμενους και τους παροικούντες αποδήμους στην ξένη, οι θύμισες ξεπηδούν με απίστευτο και θεαματικό τρόπο. Φτάνουν σε σημείο εκρηκτικής αγανάκτησης καθώς ξαναζωντανεύουν οι μαύρες φασιστικές επιδρομές των Ναζί αλλά και για την τρέχουσα ζοφερή κατάσταση δεν είναι αθώοι. Θύμισες για τις ανθελληνικές- προδοτικές ελίτ της Ελλάδας, ιδιαίτερα της σημερινής, η οποία σαν σφουγγαρόπανο ευρωπαϊκού οίκου ανοχής χρησιμοποιείτε από τους σύγχρονους κατακτητές του 4ου Ράιχ σε βάρος της Ελλάδας. Οι θύμισες ξεπηδούνε ιδιαίτερα για τον Απόδημο και Επαναπατριζόμενο έλληνα, ο οποίος εξ αιτίας των τότε φασιστικών γεγονότων άρον, άρον εγκατέλειψε την πατρίδα του. Σήμερα οι θύμισες επαναλαμβάνονται με το ξεκίνημα μιας άλλης μετανάστευσης των ελλήνων και κατά παράδοξο τρόπο πάλι με τους ίδιους διώκτες-πρωταγωνιστές, απογόνους των Ναζί και φασιστοειδών ανθελληνικών φιγούρων των προαναφερόμενων δεκαετιών.
Για τη σημερινή φυγή προς τα έξω λέγονται πολλά και διάφορα (οικονομικά ως επί το πλείστον!!) Για τις παλιές μεταναστευτικές καραβιές άλλα λέγανε και άλλα κάνανε οι τότε «ταγοί» της Ελλάδας. Όταν οι άχρηστοι και επικίνδυνοι «έλληνες», κοπρόσκυλα των κομματικών παρατάξεων σπρώχνανε τους έλληνες στους δρόμους της φυγής, οι «έλληνες» κομματάρχες ξύνανε τα αχαμνά τους και ρεύονταν σαν ζα όταν μιλούσαν για τις αποστολές των ελλήνων μεταναστών στο εξωτερικό. Εν κατακλείδι μέχρι που να επανέλθουμε αφήσαμε ένα απόσπασμα από την μεταναστευτική περίοδο της δεκαετίας του 1960:
«Σκουμπώθηκαν οι ξένοι κι οργάνωσαν παντού / «γερές» επιτροπές πληρώνοντας αδρά απόστολους και ειδικούς, / σωστή δουλειά να κάνουνε τηρώντας κατά γράμμα όρους και συνταγές,/που ήταν για κείνο τον καιρό κείνες οι συνταγές, /ό, τι ήταν για το Μωυσή οι δέκα εντολές. / Και είχανε οι ξένοι μεγάλες προτιμήσεις, /διαλέγοντας αφρόκρεμα γερή και δυνατή κι άφηναν τη «σαβούρα» στην άκρη μοναχή.
Έτσι, σ’ αυτό το προσκλητήριο και στις επιταγές,/ δεν έλειψε και ο Έλληνας άρχοντας, / του Έθνους ο αρχηγός, να δώσει οβολό. / Σαν άρχοντας που κάτεχε βασίλεια πολλά / κίνησε την αυγή για μια εκστρατεία ιερή, τα αρχοντικά παζάρια να γνωρίσει και τ’ άδεια πορτοφόλια με χρήμα να γεμίσει. / Η προσφορά του ήταν «φτωχή» στο πλούσιο / τραπέζι που είχε, αφράτη, γεμάτη από ζωή, / που έβγαζε, η άμοιρη, ατέλειωτες φουρνιές, / αγέλες ζουμερές που φτιάχνανε στρατιές / και το χορτάρι λιγοστό, δεν άνθιζε εκείνο τον καιρό / και για ξερή τροφή, ήτανε τα σελάχια του άδεια και φτωχικά χωρίς καμιά ζωή. / Όλα αυτά τον ώθησαν και έγιναν αφορμή.
Τι να ’κανε κι αυτός! / Δεν του ’ρχονταν καλά. /Τέτοια φοράδα καρπερή να μένει μες στο στάβλο, / να χάνονται στο βρόντο καρποί θαυματουργοί, / φρέσκα μαστάρια, ζωντανά, γιομάτα από γάλα! / Άδικο, μάλιστα βαρύ! Πέρναγαν οι καιροί. / Παπούτσια τριπλομπάλωτα βαρέθηκε να βάζει, / γι’ αυτό και τ’ αποφάσισε και κίνησε πρωί, με συνοδεία τη χαρά και την απαντοχή, / συνάντηση να κάνει, τους έμπορους να βρει. / Κι αφού τα τσέπωσε καλά γυρίζει στο χωριό, / γελούνε οι μουστάκες του, χορεύουν τα σκαρπίνια του έξαλλα έναν χορό. / Φωνές τρελές πνιγήκανε σε χείμαρρο χαράς και κάθε τόσο τραύλιζε και μπέρδευε πολλά, / μεγάλο ανακάτωμα μέσα του στην ψυχή, / παράδες, αγορά και διάλεγμα που ζήταγαν αυτοί, μέσα του στην καρδιά ψυχορραγούσε μια χορδή. / Να ’νιωθε ενοχή; / Μα τώρα που ήρθαν τα λεφτά, αλλάζει κι η ζωή. / Στο κάτω-κάτω της γραφής, ε! Δεν γίνονταν ζημιά! / Τέτοια γελάδα καρπερή που ’χε πολύ ψωμί, / θα έμεινε και υπόλοιπο, θα αρμέγανε κι αυτοί
Σα να παρηγορήθηκε με τούτες δω τις σκέψεις, / σκέψεις «σοφές» και ακριβές και πνίγουν τη χορδή, μέχρι που φάνηκε ξανά η χαρά κι έβαλε μια φωνή, στη συνεταίρο την ψηλή που ζούσανε μαζί:
«-Άιντε, μωρέ κατεργάρα μου, έφεξε και για μας! Τήρα τα φοραδάκια μας σα να ’ναι η ματιάς. / Μια περιστέρα έχουμε, δεν χάλασ’ ο ντουνιάς. Λίγα φτερά που βγάλαμε, δρόσισε και για μας. / Και κείνοι είδανε μαθές τούτη την προσφορά μας, παράς θα ’ρθει στο στάβλο μας / κι απ’ ούλα τα καλά μας!»
«-Άιντε, ρε Κώτσιο μ’ άργησες, μου κόπηκε η χολή!» τ’ απάντησε η κατεργάρα φιλοφρονητικά. / «Και για την περιστέρα μας, μη νοιάζεσαι πολύ!
Έφερες τώρα απόθεμα, πάρα πολύ τροφή!»
Έλληνες Πολίτες τι περιμένετε; Φτωχοί ακόμα δε γίνατε, αλλά αν δε αλλάξετε μυαλά και συνεχίζετε να ακούτε τους ψεύτες, πονηρούς και δοσίλογους «πολιτικούς» απατεώνες, η Ελλάδα θα μετεξελιχθεί όχι μόνο σε χώρα-θέρετρο των γερμανών, όχι μόνο σε χώρα της φτώχεια αλλά σε χώρα «σύγχρονων» ΔΟΥΛΩΝ, εγκληματικότητας και ζητιανιάς. Αν οι έλληνες Πολίτες-ψηφοφόροι για μια ακόμη φορά (άλλη δε θα υπάρχει !!) επιλέξουν τους σημερινούς μεγαλόστομους απατεώνες θα είναι άξιοι της τύχης τους και υπόλογοι στα παιδιά τους.
Ε.Ε. Ελλάδα, Τρίκαλα, Μάρτιος 07 2012 pelasgos@fasoulas.de www.fasoulas.de
Δημοσίευσέ το στο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου