Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

Εκδήλωση τιμής στη μνήμη των πέντε Τρικαλινών παλικαριών


Ένα από τα συγκλονιστικότερα γεγονότα της κατοχής που καταγράφηκε στην ιστορία της Εθνικής Αντίστασης στην περιοχή των Τρικάλων και που φέρει την ημερομηνία 18 Απριλίου 1944, ήταν και τα πέντε Ελληνόπουλα, οι πέντε Τρικαλινοί, που δώσανε το πολυτιμότερο αγαθό, τη ζωή τους, για να αποκτήσει η πατρίδα μας τη λευτεριά της.





18 Απρίλη 1944

Λατρευτέ μου Πατέρα.

Σε δυο ώρες θα με κρεμάσουν στην πλατεία γιατί είμαι πατριώτης. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε. Μην πικραίνεσαι Πατέρα. Αυτό ήτανε γραφτό για μένα. Πεθαίνω με παρέα. Αντίο,… φιλώ την μητέρα και όλους. Χαιρετισμούς στους γείτονες. Καλή αντάμωση στον άλλο Κόσμο. Θα σας περιμένω Και η μέρα που θα φτάσετε θα είναι για μένα γιορτή. Τα πράγματά μου θα τα πάρετε από την αστυνομία. Το Πορτοφόλι δεν έχει μέσα τίποτα. Όμως είναι καινούργιο. Πάρτο εσύ πατέρα. Γεια σας. Να θυμάσαι πως ο γιος σου πάει πικραμένος γιατί δεν θα ακούσει τις καμπάνες της Ελευθερίας. Αντίο..Ζήτω η Ελευθερία… Κώστας Ήταν γραφτώ να πεθάνω Απρίλη.


Τρικαλινή γη
με τα στάχυα και το φως
το ποτάμι και το φρούριο
και τις λεύκες που τραγουδάνε τα πουλιά
γέννησες τους Γενναίους.
Τους θήλασες με το ζεστό γάλα
της παλικαριάς
και κάποτε εδώ
σε τούτη την πλατεία
έστησαν την Λευτεριά
μπαϊράκι      
                     
 (Απόσπασμα από το ποίημα του Ταξιάρχη Ζαγγανά «Ωραία Παιδιά»)




Η Εθνική Αντίσταση του Ελληνικού λαού που γεννήθηκε μέσα από τραγικές στιγμές ηρωισμού και αυτοθυσίας από την αρχή της γερμανικής κατοχής το 1941 αποτελεί αναμφισβήτητα το μεγαλύτερο ιστορικό επίτευγμα του Ελληνικού λαού μετά το αθάνατο 1821.



Πρώτη πράξη ηρωισμού αποτελεί η γενναία και παράτολμη ενέργεια των σπουδαστών Μανώλη Γλέζου και Απόστολου Σάντα που τη νύχτα της 30ης Μαίου 1941 σκαρφάλωσαν στην Ακρόπολη των Αθηνών και κατέβασαν τη γερμανική σημαία. Στη διάρκεια του τετράχρονου αγώνα υπήρξαν πολλά παραδείγματα ηρωισμού και θυσίας.



Ένα από τα συγκλονιστικότερα γεγονότα της κατοχής που καταγράφηκε στην ιστορία της Εθνικής Αντίστασης στην περιοχή των Τρικάλων και που φέρει την ημερομηνία 18 Απριλίου 1944, ήταν και τα πέντε Ελληνόπουλα, οι πέντε Τρικαλινοί, που δώσανε το πολυτιμότερο αγαθό, τη ζωή τους, για να αποκτήσει η πατρίδα μας τη λευτεριά της.

Η σημερινή παρουσία μας στην εκδήλωση μνήμης των πέντε παλικαριών, συνδέεται άμεσα και με την Ελλάδα της Δημοκρατίας που ξέρει τόσο να αναγνωρίζει και να ευγνωμονεί αυτούς που θυσιάστηκαν για την ελευθερία της, όσο και να ακυρώνει τις όποιες διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος, χάριν των Πανανθρώπινων αξιών, μακριά από σκοπιμότητες και μικροψυχίες.

Ήταν Άνοιξη, χρώματα πολλά, η φύση είχε βάλει τα καλά της, τα σύννεφα του πολέμου αραίωναν. Το αίμα των αθώων άφθονο. Μόλις είχε γιορταστεί το Πάσχα. Ήταν Απρίλης, του κατακτητή δεν του έφταναν τα εγκλήματα που είχε κάνει. Ήθελαν κι άλλους νεκρούς, και άλλο αίμα. Ήταν Τρίτη μέρα του Πάσχα.

Ωραία παιδιά

Γάτσα Στέργιε
Μπριάζη Γιάννη
Στεργιόπουλε Κώστα
Κώστα Σύρμπα
και Τσανάκα Αποστόλη
οι υψωμένες γροθιές
και τα νιάτα που αφήσατε εδώ
γίνανε αστείρευτες φλέβες
που κουβαλάνε το νερό
το βαμπάκι και το φως
στη μεγάλη επιφάνεια
της Θεσσαλικής Γης. 




                          

Δημοσίευσέ το στο:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου